Page 37 - Antenita i czarny irys
P. 37
Notatka naukowa
Nazwa naukowa czarnego irysa to Iris atropurpurea. Roślina ta występuje endemicznie na Bliskim
Wschodzie i należy do grupy rzadkich, pięknych gatunków, powszechnie zwanych irysami królewskimi.
Czarny irys ma bardzo duży kwiat o powierzchni do 50 cm2, którego kolor może być od fioletowego do
ciemnego, prawie czarnego. Konstrukcja kwiatu składa się z trzech górnych płatków „standardowych”
i trzech dolnych płatków „opadających” z czarną plamką. Słupek jest zmodyfikowany w taki sposób,
że tworzy „korytarz” nad czarną plamą ponad opadającymi płatkami. W przeciwieństwie do swoich
krewnych, irysy królewskie nie wytwarzają nektaru, jednak ich rozmnażanie jest zależne od zapylaczy,
ponieważ nie są samopylne. Zapylane są przez samce dzikich pszczół Eucera. Pszczoły Eucera hibernują
zimą w podziemnych norkach i budzą się wiosną. Owady te wykorzystują kwiaty irysa jako schronienie
na noc. Przed zachodem słońca pszczoły szukają miejsca do spania i latają od kwiatu do kwiatu,
prawdopodobnie przenosząc pyłek i zapylając je. Badania wykazały również, że pszczoły wolą spać w
korytarzach skierowanych na wschód, ponieważ następnego ranka są one wystawione bezpośrednio
w stronę słońca i szybko się nagrzewają. Ciepło pomaga pszczołom w metabolizmie, pozwalając na
wcześniejsze loty w porównaniu do tych owadów, które nocują na gołej ziemi.
