Page 137 - Čuš, Alenka, et al. ur. (2018). Družbeni in politični procesi v sodobnih slovanskih kulturah, jezikih in literaturah. Koper: Založba Univerze na Primorskem.
P. 137
nostalgia za komunizmem w polskiej wersji
lom oraz bardziej doceniać to, co posiadają. Wymieniano również opie-
kę socjalną, powszechną opiekę medyczną, zakłady przemysłowe, żłobki
i przedszkola dostępne dla wszystkich, darmowe mieszkania zakładowe i
inne. Spora część osób odpowiadała jednak, że najbardziej by chciała, aby
powróciła bliskość i życzliwość ludzi, poczucie wspólnoty, więcej czasu na
życie rodzinne, co można połączyć w jedno i nazwać lepszymi kontaktami
międzyludzkimi.
W dobie komputerów, telefonów, różnego rodzaju komunikatorów,
a więc w okresie, kiedy teoretycznie kontakt z drugą osobą jest ułatwio-
ny, ludzie chcą, aby powróciły te relacje międzyludzkie z okresu PRL-u.
Komunistyczne, to znaczy jakie? To znaczy, że ludzie byli sobie bliżsi, nie
traktowali innych z góry, ponieważ istniała większa równość w społeczeń-
stwie. Pomagali sobie bezinteresownie i nie potrzebowali specjalnych urzą-
dzeń elektronicznych ani aplikacji internetowych, aby umówić się z kimś
na spotkanie lub kogoś odwiedzić. Można powiedzieć, że współczesność
odebrała większości osobom zdolność nawiązywania kontaktów, utrzy-
mywania bliskich relacji. Duża liczba ludzi nie potrafi w dzisiejszych cza-
sach przyjść do kogoś bez uprzedniego powiadomienia. Kontakty między-
ludzkie straciły charakter spontaniczny, teraz muszą być uporządkowane i
zgodne z jakimś założonym planem.
Analizując wyniki ankiety można powiedzieć, że to właśnie lepsze sto-
sunki międzyludzkie są powodem nostalgii za czasami socjalistycznymi.
Młodzi ludzie mogli zasłyszeć sentyment od rodziców lub dziadków, jak
to wyglądało dawniej. Również para dziennikarzy, o których wspominano
wcześniej, wyciągnęła następujące wnioski ze swojego eksperymentu: «Lata
osiemdziesiąte, z całą swą topornością, to czas solidarności, czas wspa-
niałej, międzyludzkiej chemii, czas, gdy jedni drugich ciężary nosiliśmy»
(Meyza i Szabłowski 2012). Nie można jednak wykluczyć tego, że Polskę
ogarnęła po prostu zwyczajna moda na peerelowskie gadżety i lokale, a jak
to z modą bywa, młodzi ludzie chcą być na czasie i żyć zgodnie z panujący-
mi trendami. Wydaje się, że można jednak połączyć tęsknotę za komuni-
zmem i nowe kierunki w modzie, o czym wspomina doktor Włodzimierz
Pessel: «Wraz z tęsknotą za komuną pojawiły się w Polsce grupy młodych
ludzi, którzy właśnie takich przedmiotów szukają. Interesują ich meble vin-
tage, stare książki, płyty winylowe. Niektórzy z nich urządzają mieszkania
sprzętami znalezionymi na śmietnikach» (Meyza i Szabłowski 2012).
Należałoby chyba jednak połączyć tęsknotę i modę, gdyż moda vin-
tage w jakiś sposób nawiązuje do nostalgii za starym. Nie zmienia to jed-
135
lom oraz bardziej doceniać to, co posiadają. Wymieniano również opie-
kę socjalną, powszechną opiekę medyczną, zakłady przemysłowe, żłobki
i przedszkola dostępne dla wszystkich, darmowe mieszkania zakładowe i
inne. Spora część osób odpowiadała jednak, że najbardziej by chciała, aby
powróciła bliskość i życzliwość ludzi, poczucie wspólnoty, więcej czasu na
życie rodzinne, co można połączyć w jedno i nazwać lepszymi kontaktami
międzyludzkimi.
W dobie komputerów, telefonów, różnego rodzaju komunikatorów,
a więc w okresie, kiedy teoretycznie kontakt z drugą osobą jest ułatwio-
ny, ludzie chcą, aby powróciły te relacje międzyludzkie z okresu PRL-u.
Komunistyczne, to znaczy jakie? To znaczy, że ludzie byli sobie bliżsi, nie
traktowali innych z góry, ponieważ istniała większa równość w społeczeń-
stwie. Pomagali sobie bezinteresownie i nie potrzebowali specjalnych urzą-
dzeń elektronicznych ani aplikacji internetowych, aby umówić się z kimś
na spotkanie lub kogoś odwiedzić. Można powiedzieć, że współczesność
odebrała większości osobom zdolność nawiązywania kontaktów, utrzy-
mywania bliskich relacji. Duża liczba ludzi nie potrafi w dzisiejszych cza-
sach przyjść do kogoś bez uprzedniego powiadomienia. Kontakty między-
ludzkie straciły charakter spontaniczny, teraz muszą być uporządkowane i
zgodne z jakimś założonym planem.
Analizując wyniki ankiety można powiedzieć, że to właśnie lepsze sto-
sunki międzyludzkie są powodem nostalgii za czasami socjalistycznymi.
Młodzi ludzie mogli zasłyszeć sentyment od rodziców lub dziadków, jak
to wyglądało dawniej. Również para dziennikarzy, o których wspominano
wcześniej, wyciągnęła następujące wnioski ze swojego eksperymentu: «Lata
osiemdziesiąte, z całą swą topornością, to czas solidarności, czas wspa-
niałej, międzyludzkiej chemii, czas, gdy jedni drugich ciężary nosiliśmy»
(Meyza i Szabłowski 2012). Nie można jednak wykluczyć tego, że Polskę
ogarnęła po prostu zwyczajna moda na peerelowskie gadżety i lokale, a jak
to z modą bywa, młodzi ludzie chcą być na czasie i żyć zgodnie z panujący-
mi trendami. Wydaje się, że można jednak połączyć tęsknotę za komuni-
zmem i nowe kierunki w modzie, o czym wspomina doktor Włodzimierz
Pessel: «Wraz z tęsknotą za komuną pojawiły się w Polsce grupy młodych
ludzi, którzy właśnie takich przedmiotów szukają. Interesują ich meble vin-
tage, stare książki, płyty winylowe. Niektórzy z nich urządzają mieszkania
sprzętami znalezionymi na śmietnikach» (Meyza i Szabłowski 2012).
Należałoby chyba jednak połączyć tęsknotę i modę, gdyż moda vin-
tage w jakiś sposób nawiązuje do nostalgii za starym. Nie zmienia to jed-
135
