Page 31 - Blečić Kavur, Martina. Dama iz Čikata ■ The Lady from Čikat ■ Dama iz Čikata. Koper: Založba Univerze na Primorskem, 2014.
P. 31
heroizacije tirenske elite.23 Na njezinom way it was at the beginning of the 7th cent. ma oblečene, nosijo na hrbtu dolge kite ter ikonografija ■ iconography ■ ikonografija 31
je četvrtom registru, između ostalih scena, BC that a long braid falling along the back imajo roke položene na prsi (sl. 12).24
prikazana i povorka od četiri žalujuće žene was characteristic, but it became replaced
(threnos), interpretirane kao svećenice koje, in the middle of the century by the fash- Končno pa predstavlja ikonografija tako
iako u potpunosti odjevene, nose dugačke ion of so called »Syrian curls«, i.e. of dou- predstavljenih drž in gest, to je rok na prsih
pletenice na leđima i drže obje ruke polože- ble braids falling into the décolletage in the (ravno, pod, nad ali pa na sredi), etruščan-
ne na prsa (sl. 12).24 front.21 When comparing the characteristic sko preureditev izvorno vzhodnosredo-
haircuts with a single braid one should also zemskih, predvsem levantinskih estetsko
Napokon, ikonografija tako predstavljenih consider the pixis from mound I in Pania kanoniziranih motivov.25 Levantinski moti-
poza i gesti, ruku na prsnome dijelu (izrav- near Chiusi (fig. 12).22 This impressive ves- vi so to premoč dobili zaradi različnih oko-
no, gore, dolje ili po sredini), predstavlja sel, made from ivory and dated to the third liščin,26 pri čemer izstopajo vsekakor sirski
etruščansku adaptaciju izvorno istočnome- quarter of the 7th cent. BC, presents, in the motivi krilatih »golih« boginj, kakršna je
diteranskih, posebno levantskih estetski Etruscan manner, the episodes from the npr. Boginja iz Karkemisha.27 Vseeno pa se
kanoniziranih motiva.25 Levantski motivi su Greek myth about Odysseus. In the rep- misli, da so v Etruriji le nerado uporablja-
tu premoć stekli zbog različitih okolnosti,26 ertory its iconography is considered as be- li ta model, kar ponazarja mala in elegantna
pri čemu istupaju svakako sirijski moti- ing the presentation of the voyage of the de- figurica iz slonovine iz Circolo della Fibu-
vi ponajprije krilatih »nagih« božica plod- ceased into the afterlife – presented as the la v Marsiliana D'Albegna (sl. 13), ki jo, kljub
nosti koje podržavaju svoja prsa, kao što je departure of a noble person, according to podobnosti ter neposrednemu vplivu se-
to poznato kod npr. Božice iz Karkemis- the new model of mythological heroisa- vernosirske kreativnosti, smatrajo za lokal-
ha.27 Ipak, misli se kako je to nerado adopti- tion used by the Tyrrhenian elite.23 On her no stvaritev.28 Omenjena skupina figuric iz
rana forma u Etruriji što pak ilustrira mala, fourth register, among other scenes, is de- Poggia Gallinara (sl. 10) predstavlja glede
elegantna figurica od slonovače iz Circolo picted a procession of four mourning wom- na samostojno izvedbo drž in položajev te-
della Fibula u Marsiliana D’Albegna (sl. 13). an (threnos), interpreted as being priestesses
Ona se, unatoč podudarnostima i uzorima, which, although completely dressed, wear 24 Haynes 2000, 110–111, sl. 91; Bonfante 2003, 177, sl.
tj. izravnom utjecaju sjevernosirijskog stva- long braids on their backs and hold both 70; Babbi 2008, 164, sl. 144A.
ralaštva, smatra lokalnom kreacijom.28 Iz- hands placed on their breasts (fig. 12).24
25 Bonfante 1989, 545–546, 548, 558–562; Miller
23 Menichetti 2001, 215–216, 218. Finally the iconography of such presented Ammerman 1991, 220–226; Colonna 1992, 108–112;
24 Haynes 2000, 110–111, fig. 91; Bonfante 2003, 177, poses and gestures with hands on the chests MacIntosch Turfa 1998, 66–69; Lesure 2011, 200–
(straight, up, down or in the middle) pre- 201.
fig. 70; Babbi 2008, 164, fig. 144A. sents the Etruscan adaptation of original-
25 Bonfante 1989, 545–546, 548, 558–562; Miller Am- ly eastern Mediterranean, especially Le- 26 Pomembno vlogo pri tem je odigrala sama diaspo-
vantine esthetically canonized motifs.25 ra tako imenovanih orientalcev, predvsem elite in
merman 1991, 220–226; Colonna 1992, 108–112; Ma- obrtnikov–mojstrov (Naso 2001, 122; Magness
cIntosch Turfa 1998, 66–69; Lesure 2011, 200–201. 21 Bonfante 2003, 70, 83–84, 87. 2001).
26 Veliku je ulogu u tome odigrala sama dijaspora tzv. 22 Briguet 1998, 106, fig. IV–19; Colonna 2000, 63–65.
orijentalaca, poglavito elite i obrtnika–majstora 23 Menichetti 2001, 215–216, 218. 27 Npr. Winter 2010, 340–342, sl. 3; splošno o tej temi
(Naso 2001, 122; Magness 2001). 24 Haynes 2000, 110–111, fig. 91; Bonfante 2003, 177, glej: Marinatos 2000.
27 Npr. Winter 2010, 340–342, fig. 3; općenito na tu
temu vidjeti kod: Marinatos 2000. fig. 70; Babbi 2008, 164, fig. 144A. 28 Bonfante 1993, 49; Cianferoni 2000; Bonfante
28 Bonfante 1993, 49; Cianferoni 2000, 132–133, k. 88; 25 Bonfante 1989, 545–546, 548, 558–562; Miller 2003, sl. 153, 161–162; Babbi 2008, 165, sl. 146F. To do-
Bonfante 2003, fig. 153, sl. 161–162; Babbi 2008, 165, kazuje tudi dejstvo, da je bila figurica prvotno prek-
fig. 146F. To dokazuje i činjenica što je figurica pr- rita z zlatimi lističi, tako njene prsi kot tudi genita-
lije niso bile vidne. O severnosirijskih vplivih glej:
Colonna, von Hase 1986; ter novejši pristop k temi
v: van Kampen 2010.
je četvrtom registru, između ostalih scena, BC that a long braid falling along the back imajo roke položene na prsi (sl. 12).24
prikazana i povorka od četiri žalujuće žene was characteristic, but it became replaced
(threnos), interpretirane kao svećenice koje, in the middle of the century by the fash- Končno pa predstavlja ikonografija tako
iako u potpunosti odjevene, nose dugačke ion of so called »Syrian curls«, i.e. of dou- predstavljenih drž in gest, to je rok na prsih
pletenice na leđima i drže obje ruke polože- ble braids falling into the décolletage in the (ravno, pod, nad ali pa na sredi), etruščan-
ne na prsa (sl. 12).24 front.21 When comparing the characteristic sko preureditev izvorno vzhodnosredo-
haircuts with a single braid one should also zemskih, predvsem levantinskih estetsko
Napokon, ikonografija tako predstavljenih consider the pixis from mound I in Pania kanoniziranih motivov.25 Levantinski moti-
poza i gesti, ruku na prsnome dijelu (izrav- near Chiusi (fig. 12).22 This impressive ves- vi so to premoč dobili zaradi različnih oko-
no, gore, dolje ili po sredini), predstavlja sel, made from ivory and dated to the third liščin,26 pri čemer izstopajo vsekakor sirski
etruščansku adaptaciju izvorno istočnome- quarter of the 7th cent. BC, presents, in the motivi krilatih »golih« boginj, kakršna je
diteranskih, posebno levantskih estetski Etruscan manner, the episodes from the npr. Boginja iz Karkemisha.27 Vseeno pa se
kanoniziranih motiva.25 Levantski motivi su Greek myth about Odysseus. In the rep- misli, da so v Etruriji le nerado uporablja-
tu premoć stekli zbog različitih okolnosti,26 ertory its iconography is considered as be- li ta model, kar ponazarja mala in elegantna
pri čemu istupaju svakako sirijski moti- ing the presentation of the voyage of the de- figurica iz slonovine iz Circolo della Fibu-
vi ponajprije krilatih »nagih« božica plod- ceased into the afterlife – presented as the la v Marsiliana D'Albegna (sl. 13), ki jo, kljub
nosti koje podržavaju svoja prsa, kao što je departure of a noble person, according to podobnosti ter neposrednemu vplivu se-
to poznato kod npr. Božice iz Karkemis- the new model of mythological heroisa- vernosirske kreativnosti, smatrajo za lokal-
ha.27 Ipak, misli se kako je to nerado adopti- tion used by the Tyrrhenian elite.23 On her no stvaritev.28 Omenjena skupina figuric iz
rana forma u Etruriji što pak ilustrira mala, fourth register, among other scenes, is de- Poggia Gallinara (sl. 10) predstavlja glede
elegantna figurica od slonovače iz Circolo picted a procession of four mourning wom- na samostojno izvedbo drž in položajev te-
della Fibula u Marsiliana D’Albegna (sl. 13). an (threnos), interpreted as being priestesses
Ona se, unatoč podudarnostima i uzorima, which, although completely dressed, wear 24 Haynes 2000, 110–111, sl. 91; Bonfante 2003, 177, sl.
tj. izravnom utjecaju sjevernosirijskog stva- long braids on their backs and hold both 70; Babbi 2008, 164, sl. 144A.
ralaštva, smatra lokalnom kreacijom.28 Iz- hands placed on their breasts (fig. 12).24
25 Bonfante 1989, 545–546, 548, 558–562; Miller
23 Menichetti 2001, 215–216, 218. Finally the iconography of such presented Ammerman 1991, 220–226; Colonna 1992, 108–112;
24 Haynes 2000, 110–111, fig. 91; Bonfante 2003, 177, poses and gestures with hands on the chests MacIntosch Turfa 1998, 66–69; Lesure 2011, 200–
(straight, up, down or in the middle) pre- 201.
fig. 70; Babbi 2008, 164, fig. 144A. sents the Etruscan adaptation of original-
25 Bonfante 1989, 545–546, 548, 558–562; Miller Am- ly eastern Mediterranean, especially Le- 26 Pomembno vlogo pri tem je odigrala sama diaspo-
vantine esthetically canonized motifs.25 ra tako imenovanih orientalcev, predvsem elite in
merman 1991, 220–226; Colonna 1992, 108–112; Ma- obrtnikov–mojstrov (Naso 2001, 122; Magness
cIntosch Turfa 1998, 66–69; Lesure 2011, 200–201. 21 Bonfante 2003, 70, 83–84, 87. 2001).
26 Veliku je ulogu u tome odigrala sama dijaspora tzv. 22 Briguet 1998, 106, fig. IV–19; Colonna 2000, 63–65.
orijentalaca, poglavito elite i obrtnika–majstora 23 Menichetti 2001, 215–216, 218. 27 Npr. Winter 2010, 340–342, sl. 3; splošno o tej temi
(Naso 2001, 122; Magness 2001). 24 Haynes 2000, 110–111, fig. 91; Bonfante 2003, 177, glej: Marinatos 2000.
27 Npr. Winter 2010, 340–342, fig. 3; općenito na tu
temu vidjeti kod: Marinatos 2000. fig. 70; Babbi 2008, 164, fig. 144A. 28 Bonfante 1993, 49; Cianferoni 2000; Bonfante
28 Bonfante 1993, 49; Cianferoni 2000, 132–133, k. 88; 25 Bonfante 1989, 545–546, 548, 558–562; Miller 2003, sl. 153, 161–162; Babbi 2008, 165, sl. 146F. To do-
Bonfante 2003, fig. 153, sl. 161–162; Babbi 2008, 165, kazuje tudi dejstvo, da je bila figurica prvotno prek-
fig. 146F. To dokazuje i činjenica što je figurica pr- rita z zlatimi lističi, tako njene prsi kot tudi genita-
lije niso bile vidne. O severnosirijskih vplivih glej:
Colonna, von Hase 1986; ter novejši pristop k temi
v: van Kampen 2010.
