Page 74 - Sedmak, Gorazd, in Almir Peštek, ur. 2015. Strateški aspekti upravljanja turističkom destinacijom / Strateški aspekti upravljanja turistične destinacije. Sarajevo / Koper
P. 74
destinacije neophodno razmatrati splet različitih faktora koji uključuju
mnogo više od turističkih atrakcija i odvojenih turističkih
proizvoda/elemenata turističke ponude.
Polazeći od premise da su konkurentnije one destinacije koje efektivnije
upravljaju destinacijom ovim radom se nastoji naglasiti važnost mjerenja
doživljene (percipirane) uspješnosti upravljanja turističkom destinacijom
iz perspektive turista. Temeljni cilj rada jeste utvrditi latentne faktore
(dimenzije) doživljene (percipirane) efektivnosti upravljanja turističkom
destinacijom. U skladu na navedenim, osnovno istraživačko pitanje rada
se može formulisati na sljedeći način: Koji latentni faktori (dimenzije)
oblikuju turistički doživljaj efektivnog upravljanja destinacijom?
Teorijsku okosnicu rada čini literatura iz područja konkurentnosti turističke
destinacije i upravljanja turističkom destinacijom, pri čemu se posebna pažnja
usmjerava na ulogu organizacija za upravljanja destinacijom u procesu
oblikovanja i upravljanja integriranim turističkim proizvodom. U nastavku se
daje prikaz osnovnih teorijskih odrednica reda.
TURISTIČKA DESTINACIJA I KONKURENTNOST
Turistička destinacija i DMO. Turistička destinacija se različito tumači u
literaturi. Mathieson i Wall (1990) pod destinacijom podrazumijevaju
mjesto koje ima karakteristike koje su poznate dovoljnom broju
potencijalnih posjetilaca da bi opravdale njegovo poimanje kao entiteta
koji privlač i putovanja nezavisno od atraktivnosti drugih lokacija. U tom
smislu, veoma su bitna prirodna obilježja, infrastrukturne karakteristike,
struktura privrede i osobine lokalnog stanovništva destinacije. Gunn
(1994) definiše turistič ku destinaciju kao geografsko područ je koje sadrži
kritič nu masu razvoja koji zadovoljava potrebe turista. Popesku (2011)
smatra da se turistička destinacija može „definisati i kao 'skup iskustava
koje je stekao turista', a može se shvatiti kao paket proizvoda i usluga koji
dijelom stvaraju javni a dijelom privatni zaposlenici. Suština nije pojedina
atrakcija sama po sebi, već njihova kombinacija stvorena kroz iskustvo
turističke potrošnje“. Ukupno iskustvo turiste na destinaciji također
uključ uje aktivnost mnogih turističkih preduzeća, javnih organizacija,
posrednika i drugih, te razvoj specifičnih aktivnosti i programa.
S aspekta ponude destinacija može biti definisana:
72
mnogo više od turističkih atrakcija i odvojenih turističkih
proizvoda/elemenata turističke ponude.
Polazeći od premise da su konkurentnije one destinacije koje efektivnije
upravljaju destinacijom ovim radom se nastoji naglasiti važnost mjerenja
doživljene (percipirane) uspješnosti upravljanja turističkom destinacijom
iz perspektive turista. Temeljni cilj rada jeste utvrditi latentne faktore
(dimenzije) doživljene (percipirane) efektivnosti upravljanja turističkom
destinacijom. U skladu na navedenim, osnovno istraživačko pitanje rada
se može formulisati na sljedeći način: Koji latentni faktori (dimenzije)
oblikuju turistički doživljaj efektivnog upravljanja destinacijom?
Teorijsku okosnicu rada čini literatura iz područja konkurentnosti turističke
destinacije i upravljanja turističkom destinacijom, pri čemu se posebna pažnja
usmjerava na ulogu organizacija za upravljanja destinacijom u procesu
oblikovanja i upravljanja integriranim turističkim proizvodom. U nastavku se
daje prikaz osnovnih teorijskih odrednica reda.
TURISTIČKA DESTINACIJA I KONKURENTNOST
Turistička destinacija i DMO. Turistička destinacija se različito tumači u
literaturi. Mathieson i Wall (1990) pod destinacijom podrazumijevaju
mjesto koje ima karakteristike koje su poznate dovoljnom broju
potencijalnih posjetilaca da bi opravdale njegovo poimanje kao entiteta
koji privlač i putovanja nezavisno od atraktivnosti drugih lokacija. U tom
smislu, veoma su bitna prirodna obilježja, infrastrukturne karakteristike,
struktura privrede i osobine lokalnog stanovništva destinacije. Gunn
(1994) definiše turistič ku destinaciju kao geografsko područ je koje sadrži
kritič nu masu razvoja koji zadovoljava potrebe turista. Popesku (2011)
smatra da se turistička destinacija može „definisati i kao 'skup iskustava
koje je stekao turista', a može se shvatiti kao paket proizvoda i usluga koji
dijelom stvaraju javni a dijelom privatni zaposlenici. Suština nije pojedina
atrakcija sama po sebi, već njihova kombinacija stvorena kroz iskustvo
turističke potrošnje“. Ukupno iskustvo turiste na destinaciji također
uključ uje aktivnost mnogih turističkih preduzeća, javnih organizacija,
posrednika i drugih, te razvoj specifičnih aktivnosti i programa.
S aspekta ponude destinacija može biti definisana:
72
